Baltische Keten
De Baltische Keten of Baltische Weg was een vreedzame demonstratie, die plaatsvond op 23 augustus 1989, tegelijkertijd in alle drie de Baltische landen: Estland, Letland en Litouwen.
Ongeveer twee miljoen mensen (een kwart van de bevolking) vormden een menselijke keten van Tallinn via Riga naar Vilnius, een afstand van ca. 600 kilometer. Daarmee eisten de Esten, Letten en Litouwers onafhankelijkheid en protesteerden ze tegen het Molotov-Ribbentroppact, dat op die dag vijftig jaar geleden werd afgesloten. Dat pact was de aanleiding tot het verlies van de onafhankelijkheid van deze landen in 1940.
De Baltische Weg was de meest spectaculaire uiting van de Zingende revolutie, de reeks vreedzame manifestaties die leidden tot herstel van de onafhankelijkheid van de drie Baltische landen.
De route verbond de toren Lange Herman in Tallinn met de Gediminastoren in Vilnius. De mensen stroomden toe met duizenden tegelijk. Ze namen hun plaats in langs de wegen en in de bermen van de snelweg. Tegen de avond werd duidelijk dat niet iedereen die wilde meedoen, een plek in de keten zou kunnen vinden. Op sommige plaatsen waren te veel mensen en op de routes naar de Baltische Weg vormden zich files. Hier en daar werden dus zij-ketens vanaf de hoofd keten opgezet, zodat toch iedereen mee kon doen.Om 19 uur gaven de mensen in de keten elkaar een hand. De drie Baltische landen waren verbonden. Een vliegtuig strooide bloemen uit over de keten. Het duurde een kwartier.
De dag eindigde met meetings aan de grenzen tussen de drie landen, waar het Molotov-Ribbentroppact ceremonieel ten grave werd gedragen, en avondfeesten met vuurwerk. In Vilnius verzamelden zich 5000 mensen op het plein bij de kathedraal, waar ze kaarsen brandden en Tautiška giesmė zongen, het volkslied uit de tijd van de onafhankelijkheid. Op andere plaatsen droegen priesters een mis op of luidden de kerkklokken.
Volgens de meeste schattingen deden ca. twee miljoen mensen mee aan de manifestatie. De keten was 600 kilometer lang, met vertakkingen zo'n 650 kilometer. Daarmee was de Baltische Weg de grootste menselijke keten uit de geschiedenis, zowel wat lengte als wat aantal deelnemers betreft.
De Baltische Weg heeft een impuls gegeven aan de onafhankelijkheidsbewegingen in de drie Baltische landen, al duurde het nog tot 11 maart 1990 voordat Litouwen als eerste van de drie zijn onafhankelijkheid herstelde (of volgens de officiële formulering: de staat van bezetting ophief) en tot september 1991 voor Estland, Letland en Litouwen weer als volwaardige staten mee draaiden in het internationale circuit.